Merhaba! Ayşenur ben :)

  

   Buraya her gelişim uzun süreli bir gidişi de beraberinde getiriyor. Nedendir hiç bilmiyorum. Lakin ben ısrarla gelmeye devam ediyorum. Uzun süreli kaçışlar benim burayla olan bağımı tamamen koparamıyor asla. Bunu ise çok seviyorum. Her ne sebeple olursa olsun mahalleye uğrayıp nefes tazelemek... Ve yine bir meydan okuma ile dönmüş bulunmaktayım. Evvela beni bu meydan okumadan haberdar eden Cânım Zeynep' e çokça teşekkür ediyorum. Ve tabii en büyük teşekkür Ezgi ♡ 'ye. Zira bizi bir araya toplaması ve mahalleyi neşelendiren etkinlikleri bizim için çok kıymetli. Emeğine, yüreğine sağlık. İyi ki varsın :)

  Birbirinden fiyakalı soruların ilki ile başlayalım o vakit; 

1 . Belki aramıza yeni katılanlar vardır ya da olcaktır. Önce birbirimizi tanıyalım. Karantina döneminden önce neredeydin nasıl bir yaşam şeklin vardı, şimdi neredesin ne yapıyorsun, günlerini nasıl geçiriyorsun, neler değişti hayatında bu süreçte? 

     Yeni gelen arkadaşlar için kısaca kendimi tanıtacak olursam;

Merhaba! Ayşenur ben. Fotoğraf çekmeyi çok seviyorum. Mektuplaşmak, örgü örmek, dikmek de yapmayı sevdiğim eylemler arasında. Tüm bunların yanı sıra türkü ve enstrümantal türü eserler dinlemek keyif aldığım nadir şeylerden. Osmanlıca metinlere ilgim var, bu alanda okumalar yapmayı çok seviyorum. Son olarak buraları da çok seviyorum. 

     Karantina dönemi hususuna gelince, öncesi ve sonrası şeklinde bir ayrıma tabi tutmak güzel olmuş. Zira bu süreç hepimizde ufak da olsa bir şeyleri değiştirdi diye düşünüyorum. Zaten değiştirmemesi garip olurdu. Öyle düşünüyorum ki felaket gibi gördüğümüz birçok zorluk ve sıkıntı aslında bize bir takım güzellikleri, iyilikleri ve kolaylıkları da beraberinde sunuyor. İnşirah sûresinin de bize bildirdiği üzere:  " Demek ki zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Evet, doğrusu her güçlüğün yanında bir kolaylık var." (5-6)  Burada önemli olan şey, bu zorluğun neden bize isabet ettiğini anlayabilmek, bunun üzerine tefekkür edebilmek ve bu doğrultuda zorluğa sabredip arkasından gelecek olan kolaylık için çaba sarf etmek. Umuyorum zor günleri geride bırakıp neşeli, cıvıl cıvıl bir yaza kavuşuruz. 


     Bu dönem öncesinde herkes gibi sıradan yaşantımı sürdürüyordum. Okula gidiyor, ödevlerimi yapıyor, kafa dinlemek için ara sıra örüyor, ufak çaplı gezintiler yapıp fotoğraflar çekiyordum. Her zamanki şeylerdi aslında. Bu süreç sonrası değişen, belli bir düzene koyduğum birkaç şeyden bahsetmek istiyorum biraz da;

•  Yapmayı ertelediğim şeyleri öne çektim. Dil öğrenmek gibi. Evde kaldığımız bu süreci dil öğrenerek geçirmek gerçekten keyifli oluyor.
• Bahçeli bi evimiz var. Yazları gidip kaldığımız, ekip biçtiğimiz.. Oraya taşınma sürecini hızlandırdık.
• Yarım bıraktığım birkaç iş vardı elimde. Onları tamamlıyorum. 

    Herkes gibi benim de en çok zorlandığım şey özlemek. Her hafta gidip gördüğüm, sımsıkı sarıldığım dedemleri özlüyorum. Arkadaşlarımı özlüyorum. Okulumu, hocalarımı... Ve sanırım herkes gibi bu süreç sonrası tüm bunların acısını çıkaracağım :) İnşaAllah.

    Son olarak bu süreci zorluklarıyla değil; ürettiğim, heybeme eklediğim yeni anılarla ve beni mutlu edecek kazanımlarla hatırlamak için elimden geleni yapıyorum.

    Ve size mis gibi bir şarkı bırakıyorum. Yeniden başlamaktan korkmadığımız, cesaretimizin ve umutlarımızın başlamak için daima tazecik olduğu günler diliyorum. Var mısınız yeniden başlamaya?