Kalbine İyi Bak





Bir mektup aldım birkaç gün önce. Onu tanıyan biri değilim, olmak da istemezdim herhalde. Zira nefretle beslenmiş bir kalbe sahipti ve bir insan, böyle bir kalple tanış olmayı ister mi dersiniz. İster belki de, bu kalbi onaracak gücü kendinde bulduğu vakit!

Çok güzel bir girişi vardı mektubun. Okurken ne de güzel sevmiş dedim. Sonra devam ettim okumaya ve 'bu nasıl sevmek!' dedim. Dedim çünkü sevmek insanı bu denli kötü birine dönüştüremez. Severken kalbinin nefrete ev sahipliği yapmasına imkan yok. Belli ki çok yanlış anlamış ,anlayamamış, sevmeyi. 
Sevmek, fedakarlıktır. 
Bencil olmamaktır.
Zor durumda bırakmamak karşındakini.
Olduğu gibi kabul etmek, değiştirmeye çalışmadan...
Bir yazımda bahsetmiştim sev-mek'ten;

"İnsan severken en güzelin rızasını gözetmeli daima. Bilincinde olmalı, yürekten hissetmeli. Öylesine gelişi güzel sevmemeli. Sevdim mi tam sevmeli, sevdiği şeyde O'nu görmeli. Değil midir ki Züleyha'nın sevmesi onlardan biri. Hidayet nasip oldu. Leyla ve Mecnun hakeza...Demek ki neymiş,
Rıza!"  


Velhasıl hiçbir zaman sevmemiş, sevdiğini sanmış arkadaş. 
Saygıyı da sevgiyi de hiç edip katmış nefretinin önüne. Hal böyle olunca mektubuna da yansımış öfkesi ve kini. Merak ediyorum, acaba sevdiği kişide ona karşı aynı duyguları mı besliyor diye. En önemlisi de sormak isterdim, nasıl yaşıyor içinde çığ gibi büyüyen nefretiyle? Pek mümkün olmasa gerek.

 Neden mi aldığım bu mektubu sizlere anlatıyorum? Çünkü görün istedim. Sevmelerimizi ne denli indirgediğimizi, nasıl yanlış anladığımızı ve nasıl da yanlış sevdiğimizi. İnşaAllah diyorum, sevmelerimiz tez vakitte gerçek anlamını bulur. İçi dolu, gösterişten uzak ve öylesine olmaktan sıyrılmış olarak...
Gerçek anlamından uzaklaşmış her sevmek insanı yıpratır ve yorar. Yorulan ve yıpranan her kalp ölür. Ölen kalp ise yalnızca kan pompalayan bir et parçasından ibaret olur. Nitekim Peygamberimiz Efendimizin de buyurduğu gibi;

Şunu iyi bilin ki, insan vücudunda küçük bir et parçası vardır. Eğer bu et parçası iyi olursa, bütün vücut iyi olur, bozulursa, bütün vücut bozulur. İşte bu et parçası kalbdir.” 

Cânım okur, kalbine iyi bak!

Sevmelerimizin kalbimizi bozmayanından olması duası ile...
Ayşenur~




Yorumlar

Ebemkuşağı dedi ki…
Kalbimize iyi bakalım o halde. O bozulursa her şey bozulur.:)
Elif dedi ki…
Ne güzel satırlar bunlar, şiir gibi...
Ayşenur Yılmaz dedi ki…
Bakalım elbet, her şey onunla güzel :)
Ayşenur Yılmaz dedi ki…
Elifim...
Teşekkür ediyorum.
Güzel olan kalbin. Hep öyle kalsın inşaAllah
1kitapookur dedi ki…
Yüreğinize ve emeğinize sağlık blogunuzu yeni keşfettim bana da beklerim mutlaka :)
Ayşenur Yılmaz dedi ki…
Hi!
Welcome my blog. Thank you so much for your nice comment :)
Have a nice day!
Ayşenur Yılmaz dedi ki…
Hoş geldin! Çok teşekkür ediyorum, ziyaretin ve güzel yorumun için :)
deeptone dedi ki…
aman aman sevgi genelde korkunç bişi yaa :)
Ayşenur Yılmaz dedi ki…
Maalesef öyle...
Olmaması gerektiği kadar korkunç.